HET BESCHERMENDE VLIES
In onzekerheid tracht een mens zich te omhullen,
te beschermen tegen kwaad van buitenaf.
Tot aan de geboorte zijn wij omhuld door een vlies.
Het laat ons groeien, vervuld zich met onze dromen,
totdat het kapotspat in ons gezicht en de tragiek zichtbaar wordt.
Losse vellen van een doorzichtige fragiele substantie.
Ons hele leven proberen wij ons weer terug te stoppen in deze naieve staat van bescherming.
